ντιμέτωπος με μια σιωπηλή καταστροφή ο ελατοδάσος της Πελοποννήσου
Μια αργή αλλά δραματική οικολογική καταστροφή συντελείται στον Πάρνωνα, καθώς μεγάλος αριθμός ελάτων πεθαίνει όρθιος. Οι αρμόδιες αρχές και επιστημονικές ομάδες παρακολουθούν με ανησυχία το φαινόμενο, που δείχνει να λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις από τη Σίταινα μέχρι τον Πλάτανο.
Η εξασθένιση των δέντρων οφείλεται, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, στη συνεχή υδατική καταπόνηση των τελευταίων ετών – μια συνέπεια της κλιματικής αλλαγής και της παρατεταμένης ξηρασίας. Τα αποδυναμωμένα έλατα προσβάλλονται στη συνέχεια από φλοιοφάγα έντομα, οδηγώντας τα με μαθηματική ακρίβεια στον μαρασμό.
Η εξαφάνιση των ελάτων δεν απειλεί μόνο την αισθητική και οικολογική ισορροπία της περιοχής, αλλά εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τα χωριά του Πάρνωνα. Η απώλεια του δάσους αυξάνει τον κίνδυνο πλημμυρών, διάβρωσης εδαφών και αποσταθεροποίησης του μικροκλίματος.
Τα "πληγωμένα" έλατα του Πάρνωνα δεν σηματοδοτούν μόνο το τέλος μιας σπάνιας ομορφιάς και ενός φυσικού πνεύμονα, αλλά ίσως και την αρχή ενός αγώνα για τη σωτηρία των ελατοσκέπαστων χωριών.
Οι επιστήμονες ερευνούν τις αιτίες, ενώ το θέμα τίθεται πλέον επιτακτικά στην ατζέντα των φορέων προστασίας του περιβάλλοντος. Χρειάζονται άμεσες ενέργειες, τόσο για την καταγραφή και ανάλυση του φαινομένου, όσο και για τη χάραξη πολιτικής προστασίας και αναδάσωσης