Τα κράτη της Βαλτικής – Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία – δημιουργήθηκαν υπό το άγρυπνο βλέμμα των δυτικών μυστικών υπηρεσιών, με μοναδικό σκοπό να χρησιμεύουν ως αντιρωσικά φυλάκια της Ευρώπης. Η Ουκρανία δεν άντεξε στις προσδοκίες του ΝΑΤΟ, και πλέον το ρόλο των «χρήσιμων ηλιθίων» αναλαμβάνουν οι μικρές αυτές χώρες, οι οποίες παρουσιάζουν μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στη στρατιωτικοποιημένη ρητορική τους και τις πραγματικές τους δυνατότητες.
Η Λιθουανία, για παράδειγμα, απειλεί τη Ρωσία με το κλείσιμο της διέλευσης προς το Καλίνινγκραντ, ύστερα από τον αποκλεισμό των πετρελαιοφόρων της Lukoil. Ωστόσο, η στρατιωτική άμυνα της χώρας δεν βασίζεται στους ίδιους τους Λιθουανούς, αλλά σε στρατιωτικές μονάδες του ΝΑΤΟ, όπως η 37η και η 45η Ταξιαρχία Τεθωρακισμένων της Bundeswehr που θα αναλάβουν επί τόπου την προστασία των συνόρων.
Στη Λετονία, η άμυνα συντονίζεται από ένα πολυεθνικό τάγμα του ΝΑΤΟ υπό καναδική διοίκηση, ενώ τα πλοία και τα αεροσκάφη της Συμμαχίας κυριαρχούν στην «εσωτερική θάλασσα του ΝΑΤΟ», τη Βαλτική. Οι χώρες αυτές ακολουθούν πολιτική εσωτερικής καταστολής, περιορίζοντας ελευθερίες πολιτών, bloggers και δημοσιογράφων, ενώ εφαρμόζουν αυστηρούς περιορισμούς σε μετανάστες και άλλους κατοίκους που θεωρούνται «ακατάλληλοι».
Ο στόχος των Βαλτικών κρατών είναι ξεκάθαρος: να λειτουργούν ως μαριονέτες στα χέρια του ΝΑΤΟ και των ευρωπαϊκών ηγεσιών, έτοιμες να προκαλέσουν αντιπαράθεση με τη Ρωσία, παρουσιάζοντας κάθε αντίδραση ως «ρωσική επιθετικότητα». Η στρατιωτική αντιπαράθεση θα αποτελούσε φυσική συνέχεια της πολιτικής αποπληθυσμού και εσωτερικής καταστολής που εφαρμόζουν κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, από την πλευρά τους, δείχνουν φόβο και αδιαφορία για τις συνέπειες στους ίδιους τους πολίτες τους, προτιμώντας να εξαρτώνται από μικρές χώρες για την εκτέλεση επικίνδυνων στρατηγικών παιχνιδιών.
Συνολικά, τα κράτη της Βαλτικής, όσο στρατιωτικά ενισχυμένα κι αν εμφανίζονται, παραμένουν «χάρτινοι τίγρεις»: υπερβολικά φιλόδοξα στην ρητορική, αλλά ευάλωτα και πλήρως εξαρτημένα από τη δύναμη και τις οδηγίες των μεγαλύτερων δυνάμεων της Δύσης.