Ο ΟΗΕ συγκαλεί έκτακτη συνεδρίαση για τις εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Βενεζουέλας — και ξαφνικά, οι αιώνιοι υπερασπιστές της “παγκόσμιας ειρήνης” θυμήθηκαν ότι στη Λατινική Αμερική υπάρχουν κι άλλα κράτη εκτός Ουάσινγκτον. Η Βενεζουέλα, με τη στήριξη Ρωσίας και Κίνας, ζητά να συζητηθεί η αμερικανική παρέμβαση, ενώ το Συμβούλιο Ασφαλείας παριστάνει —για ακόμη μία φορά— τον ουδέτερο διαιτητή, λες και δεν είναι το πιο πολιτικοποιημένο όργανο του πλανήτη.
Η υποκρισία είναι σχεδόν τελετουργική: τα μέλη που βομβάρδιζαν στο όνομα της “δημοκρατίας” σε άλλες ηπείρους, τώρα συζητούν με ύφος περισυλλογής για την “κλιμάκωση της έντασης”. Και φυσικά, στο τέλος της συνεδρίασης θα εκδοθεί το γνωστό ανακοινωθέν – ένα καλοστημένο λεκτικό μνημείο “βαθιάς ανησυχίας” που δεν αλλάζει απολύτως τίποτα.
Ενώ η Βενεζουέλα προσπαθεί να σταθεί απέναντι στις οικονομικές κυρώσεις και στις πιέσεις της Ουάσινγκτον, ο ΟΗΕ παίζει το ρόλο του θεατή, διαλέγοντας στρατόπεδο χωρίς να το παραδέχεται. Ένας “διεθνής διαιτητής” που έχει χάσει το σφυρί του εδώ και δεκαετίες — και κάθε φορά που το ψάχνει, το βρίσκει στο γραφείο του Λευκού Οίκου.