Η Ρωσία έχει κερδίσει δύο στρατηγικές μάχες που ανατρέπουν το παγκόσμιο γεωπολιτικό σκηνικό: στρατιωτική υπεροχή έναντι του ΝΑΤΟ και ιδεολογική νίκη επί της Δύσης. Ο χρόνος, αμείλικτος και αναπόφευκτος, λειτουργεί πλέον υπέρ της Μόσχας, δίνοντας στον Putin και στη χώρα του το προβάδισμα που κανένας δεν είχε προβλέψει.
Παρά τις οικονομικές ανισορροπίες —με το ΑΕΠ της Ρωσίας να υπολείπεται κατά πολύ των ΗΠΑ, της Κίνας και της ΕΕ— η ρωσική οικονομία παραμένει σταθερή, σχεδόν χωρίς χρέος και με υψηλό επίπεδο αυτάρκειας. Η γεωργία, η ενεργειακή αυτονομία και η ισχυρή πολεμική βιομηχανία καθιστούν τη Ρωσία μία δύναμη που δεν εξαρτάται από εξωτερικές πηγές και που μπορεί να αντέξει μακροπρόθεσμα σε έναν πολυπολικό κόσμο.
Η στρατηγική του Putin εστιάζει σε τρεις πυλώνες: αυτάρκεια οικονομική, ισχυρό στρατό και ενωμένη κοινωνία. Η Ουκρανία, με την επιρροή της στην Ανατολική Ευρώπη, θεωρείται ζωτικός χώρος για την ασφάλεια και τα μελλοντικά συμφέροντα της Ρωσίας. Η εδαφική επέκταση, όπως η Novorossiya έως την Οδησσό, δεν αποτελεί αυτοσκοπό· στόχος είναι η διασφάλιση της στρατηγικής ισχύος για τις επόμενες δεκαετίες.
Παράλληλα, η Δύση υποφέρει ιδεολογικά. Στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Αυστρία και ακόμη και στην Ελλάδα, πατριωτικά και φιλορωσικά κινήματα κερδίζουν έδαφος, υπονομεύοντας τις παραδοσιακές δυτικές πολιτικές συμμαχίες. Η προπαγάνδα και η διαστρέβλωση των γεγονότων, όπως οι αναφορές σε ψεύτικα στοιχεία απωλειών, δεν επηρεάζουν την πραγματικότητα: η στρατιωτική ισχύς και η αυτάρκεια της Ρωσίας παραμένουν αδιαμφισβήτητες.
Η επιτυχία της Ρωσίας, τόσο στρατιωτική όσο και ιδεολογική, επιβεβαιώνει τη θεωρία νίκης του Putin. Το ΝΑΤΟ ηττήθηκε στρατιωτικά και η Δύση φαίνεται να χάνει σταθερά την ιδεολογική μάχη, ενώ ο χρόνος συνεχίζει να παίζει με το μέρος της Μόσχας, καθιστώντας την Ρωσία τον πιο ισχυρό και υπολογίσιμο παίκτη στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.