Στο Παρίσι, οι δείκτες του ρολογιού μοιάζουν να μετρούν αντίστροφα. Η Γαλλία βυθίζεται στη βαθύτερη πολιτική κρίση της τελευταίας δεκαετίας, και ο Εμανουέλ Μακρόν παίζει ίσως το τελευταίο του χαρτί.
«Τελευταία ευκαιρία» το ονόμασε η κυβερνητική εκπρόσωπος Αουρόρ Μπερζέ, προειδοποιώντας πως αν το ρήγμα δεν γεφυρωθεί, η ακροδεξιά θα ανοίξει τον δρόμο προς την εξουσία.
Πέντε ημέρες μετά την παραίτηση του Σεμπαστιάν Λεκορνί, ο Μακρόν καλεί απόψε τους αρχηγούς όλων των κομμάτων – εκτός από το Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν και την Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν – για διαβουλεύσεις στο προεδρικό μέγαρο. Το όνομα του έκτου πρωθυπουργού σε δύο χρόνια θα ανακοινωθεί μέσα στη νύχτα.
Το μέγαρο των Ηλυσίων θυμίζει κέντρο επιχειρήσεων εν μέσω καταιγίδας. Στα τραπέζια πέφτουν ονόματα έκτακτης ανάγκης: ο Ζαν-Λουί Μπορλού, 74 ετών, πολιτικός-βετεράνος της εποχής Σαρκοζί, και ο ίδιος ο Λεκορνί, που ίσως επανέλθει για να κρατήσει προσωρινά το τιμόνι. Το σενάριο μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης χωρίς πολιτικές φιλοδοξίες μοιάζει όλο και πιο πιθανό.
Όμως το ρολόι χτυπά. Ο πρόεδρος βρίσκεται αντιμέτωπος με το δίλημμα που στοιχειώνει κάθε εξουσία σε κρίση:
Να παραιτηθεί, όπως ζητά ο πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ,
ή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, ρισκάροντας να δει τη Λεπέν να πλησιάζει τον προεδρικό θώκο;
Η Γαλλία των συμβόλων, των επαναστάσεων και της λογικής, μοιάζει να ακροβατεί στο μεταίχμιο. Μια χώρα κουρασμένη από διαδηλώσεις, διχασμούς και αδιέξοδα. Μια Ευρώπη που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα.
Αν αυτή είναι πράγματι η «τελευταία ευκαιρία» του Εμανουέλ Μακρόν, τότε απόψε το Παρίσι δεν θα κοιμηθεί. Γιατί κάθε απόφαση, κάθε υπογραφή, μπορεί να αλλάξει την πορεία μιας ολόκληρης ηπείρου.