Το Ισραήλ ενέκρινε τη συμφωνία εκεχειρίας με τη Χαμάς, βάζοντας –τουλάχιστον στα χαρτιά– τέλος σε έναν πόλεμο που έχει αφήσει πίσω του χιλιάδες νεκρούς και μια Λωρίδα της Γάζας σε ερείπια. Όμως, πίσω από τους τίτλους της «ειρήνης», διαφαίνεται ένα νέο τοπίο αμερικανικής επιτήρησης και γεωπολιτικού ελέγχου, παρά πραγματικής συμφιλίωσης.
Η συμφωνία, αποτέλεσμα του σχεδίου του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, προβλέπει κατάπαυση του πυρός, ανταλλαγή ομήρων και κρατουμένων, καθώς και πλήρη αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τις περιοχές που κατέχουν. Ωστόσο, η παρουσία 200 Αμερικανών στρατιωτών στη Μέση Ανατολή —υπό τον ναύαρχο Κούπερ— δείχνει ότι η “ειρήνη” θα εποπτεύεται με στολή και ραντάρ.
Η Χαμάς πανηγυρίζει το «τέλος του πολέμου», το Ισραήλ δηλώνει ότι «ο εχθρός δεν εξαφανίστηκε», και οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν ρόλο διαιτητή, κηδεμόνα και εγγυητή μιας ισορροπίας που εξυπηρετεί πρωτίστως τα δικά τους συμφέροντα. Το Κάιρο, η Ντόχα και η Άγκυρα συμμετέχουν στη νέα «ειρηνευτική επιτροπή», μα όλοι γνωρίζουν πως η πραγματική εξουσία θα παραμείνει στην Ουάσιγκτον.
Ο Νετανιάχου, μετά από μήνες πίεσης, επέλεξε τον συμβιβασμό – όχι όμως χωρίς αντάλλαγμα. Η εκεχειρία του Τραμπ του προσφέρει χρόνο, πολιτική ανάσα και έναν νέο αφήγημα: το Ισραήλ “τελείωσε τον πόλεμο”, αλλά δεν έχασε τον έλεγχο.