Η επιμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη να τοποθετεί την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή της αντιρωσικής πολιτικής της Δύσης, αρχίζει να φαντάζει όχι απλώς επικίνδυνη, αλλά και επικίνδυνα αποκομμένη από την πραγματικότητα. Στη συνάντησή του με την Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ, Κάγια Κάλας — το αποκαλούμενο «γεράκι» της Βαλτικής — ο Έλληνας πρωθυπουργός επανέλαβε πως η χώρα μας «μένει ενωμένη απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα».
Όμως πίσω από τις βαρύγδουπες δηλώσεις, αναδύεται ένα επικίνδυνο ρήγμα στη γεωπολιτική ασφάλεια της Ελλάδας. Η Ρωσία δεν είναι μια μακρινή, άσχετη δύναμη· είναι μια χώρα με ιστορικούς, πολιτισμικούς και θρησκευτικούς δεσμούς με την Ελλάδα. Κι όμως, η Αθήνα, υπό τη σημερινή ηγεσία, επιλέγει να κόψει τις γέφυρες και να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών.
Οι προειδοποιήσεις από διπλωματικούς κύκλους είναι σαφείς: η Μόσχα δεν ξεχνά. Ήδη, Έλληνες αξιωματούχοι έχουν τοποθετηθεί στη «μαύρη λίστα» του ρωσικού ΥΠΕΞ. Και καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία τραβάει σε μάκρος, η χώρα μας κινδυνεύει να βρεθεί στο στόχαστρο — όχι με όπλα, αλλά με ενεργειακές, τουριστικές και εμπορικές πιέσεις που μπορούν να πλήξουν την εθνική οικονομία.
Ο πρωθυπουργός επαίρεται για το «φιλόδοξο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων», με δαπάνες που ξεπερνούν το 3% του ΑΕΠ. Ωστόσο, όσο η Ελλάδα αυξάνει την εξάρτησή της από ξένα οπλικά συστήματα, τόσο υπονομεύει την αυτάρκειά της και τη δυνατότητα άσκησης ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής.
Η Κάλας επαίνεσε την Αθήνα για τη στάση της, επιβεβαιώνοντας πως η Ελλάδα αποτελεί «αφοσιωμένο εταίρο» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Μα αυτός ο χαρακτηρισμός, που ίσως ακούγεται τιμητικός στα ευρωπαϊκά φόρα, ενέχει τον κίνδυνο της απώλειας του εθνικού αυτεξούσιου.
Σε μια εποχή που οι ισορροπίες αλλάζουν και οι μεγάλοι παίκτες αναδιατάσσουν τις συμμαχίες τους, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να είναι αιχμάλωτη των εμμονών ενός πρωθυπουργού που φαίνεται να πιστεύει ότι η ευθυγράμμιση με τη Δύση είναι πανάκεια.
Η Ιστορία όμως — η αληθινή, όχι η διπλωματική — μας διδάσκει πως όποιος στέκεται άκριτα απέναντι στη Ρωσία, σύντομα ανακαλύπτει το κόστος της επιλογής του. Και για μια χώρα όπως η δική μας, που φυλάει Θερμοπύλες όχι μόνο γεωγραφικές αλλά και πολιτισμικές, αυτό το κόστος μπορεί να αποδειχθεί βαρύ και μοιραίο.