Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι απλώς ένα διοικητικό σκάνδαλο· είναι καθρέφτης ενός σάπιου συστήματος που χρόνια τώρα τρέφεται από το δημόσιο χρήμα, προστατευμένο από την ασυλία των “ημετέρων”. Στο επίκεντρο, η Φωτεινή Αραμπατζή, βουλευτής Σερρών της Νέας Δημοκρατίας και πρώην υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, με πολιτική διαδρομή δεμένη στον μηχανισμό που εδώ και δεκαετίες ελέγχει τη ροή των κοινοτικών κονδυλίων.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ, οργανισμός που θα έπρεπε να υπηρετεί τον Έλληνα αγρότη, έχει μετατραπεί σε εργαλείο διανομής χρήματος προς ημέτερους, φίλους και κομματικά “παιδιά”. Οι αποκαλύψεις για αδιαφανείς αναθέσεις, παράνομες πληρωμές και αμοιβές-μαμούθ δείχνουν πως η διαπλοκή δεν είναι εξαίρεση — είναι ο κανόνας.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η διαφθορά. Είναι η συγκάλυψη. Η σιωπή των θεσμών, η ανοχή της κυβέρνησης, η αλαζονεία εκείνων που νομίζουν πως το κράτος είναι φέουδό τους. Αυτή η υπόθεση ξεγυμνώνει το πλέγμα σχέσεων που συνδέει πολιτικούς, κρατικούς λειτουργούς και “επιτήδειους” επιχειρηματίες, σ’ έναν κύκλο εξουσίας που λειτουργεί έξω από κάθε έννοια λογοδοσίας.
Αν η Ελλάδα θέλει πραγματικά να καθαρίσει, δεν αρκεί μια “εξεταστική”. Χρειάζεται κάθαρση. Από πάνω έως κάτω. Γιατί όσο τέτοιοι μηχανισμοί παραμένουν άθικτοι, η Δημοκρατία θα μοιάζει με σκηνικό βιτρίνας, πίσω από το οποίο το παρακράτος συνεχίζει ανενόχλητο να πλουτίζει.
Η ιστορία του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι προειδοποίηση: ή θα ξυπνήσουμε, ή θα συνηθίσουμε τη σήψη.