Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά, με ύφος “πρέσβη εθνικής σταθερότητας”, μας ενημέρωσε πως η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται σε «απόλυτη συμπόρευση και ταύτιση» — γιατί, ως γνωστόν, τίποτα δεν ενώνει δύο λαούς όσο ένα ημιτελές καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης και μερικές “οικονομοτεχνικές εκκρεμότητες”.
Κι ενώ τα “σενάρια” που –ποιος ξέρει ποιοι τα “διακινούν”– μάλλον τον ενοχλούν, ο Μαρινάκης φρόντισε να μας διαβεβαιώσει ότι «η σχέση Ελλάδας – Κύπρου δεν πρόκειται να διαταραχθεί εξαιτίας ενός έργου». Όλα καλά λοιπόν. Η ενεργειακή ένωση των λαών συνεχίζεται. Απλώς εκκρεμεί να βρεθούν τα λεφτά, η μελέτη, η βιωσιμότητα και η… ρεαλιστικότητα.
Για να γλυκάνει την εικόνα, πέρασε στο αγαπημένο κυβερνητικό χόμπι: τα “νούμερα επιτυχίας”. Εκατοντάδες χιλιάδες “νέα ραντεβού στο ΕΣΥ”, “12.600 γιατροί διαθέσιμοι”, “ποσοστά ικανοποίησης στο 92%”.
Αν υπήρχε ιατρικό ραντεβού για το πώς να δείχνεις ότι όλα πάνε τέλεια ενώ το ΕΣΥ καταρρέει, ο κ. Μαρινάκης θα ήταν ο πρώτος που θα το έκλεινε — πιθανότατα μέσω του τετραψήφιου 1566.
Και φυσικά, δεν έλειψε η επίθεση στον “αιώνιο φταίχτη”: τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί όταν δεν υπάρχει πολιτικό αφήγημα, υπάρχει πάντα το 2015.
«Θυμάστε τα capital controls;» ρωτάει. Ναι, τα θυμόμαστε. Όπως θυμόμαστε και τις σημερινές “πληθωριστικές φουρτούνες”, τους μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για το σούπερ μάρκετ, και τα νοσοκομεία που λειτουργούν χάρη στην αυτοθυσία του προσωπικού. Αλλά, βλέπετε, ο Μαρινάκης μετρά “ικανοποίηση ασθενών” με ποσοστά, όχι με ορούς και ράντζα.
Όσο για τα εθνικά θέματα; Η “εξωτερική πολιτική που ψηλώνει τη χώρα” συνεχίζεται.
Μόνο που όσο “ψηλώνει” η χώρα στη ρητορική, τόσο βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα σε προπαγάνδα και πραγματικότητα.
Την ώρα που η Κύπρος παλεύει με γεωπολιτικές πιέσεις, ενεργειακές εκκρεμότητες και οικονομικές προκλήσεις, ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης μοιάζει περισσότερο με παρουσιαστή πρωινής εκπομπής παρά με φωνή σοβαρής εξωτερικής πολιτικής. Μιλά για “ταύτιση συμφερόντων”, λες και η διπλωματία είναι δελτίο Τύπου ή απλώς άλλη μια ευκαιρία για “επικοινωνιακή διασύνδεση”.
Η αλήθεια είναι ότι η “απόλυτη συμπόρευση” που επικαλείται ο κ. Μαρινάκης υπάρχει — αλλά μόνο στην επικοινωνία.
Στην πράξη, η Κύπρος ψάχνει στήριξη και η Αθήνα ψάχνει αφορμές για δελτία ειδήσεων.
Και κάπως έτσι, ανάμεσα σε “σταθερότητα”, “αναβαθμίσεις” και “μετρήσιμες επιτυχίες”, η πολιτική μετατρέπεται σε θέαμα.
Ένα θέαμα που δεν φωτίζεται από ηλεκτρική διασύνδεση — αλλά από επικοινωνιακά φώτα που τρεμοπαίζουν.